ΑΘΕΪΣΜΟΣ 1

 Αθεϊσμός 1

Πολλοί σημερινοί νεοπαγανιστές και άθεοι συκοφαντούν τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο και άλλους Αγίους και τους βάζουν λόγια που δεν είπαν, ότι μισούν και υποτιμούν τις γυναίκες. Όλα αυτά είναι ψέμματα και συκοφαντίες που σκοπό έχουν να χτυπήσουν τον Χριστιανισμό. Απόδειξη ότι όλα αυτά είναι ψέμματα και συκοφαντίες είναι ότι ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος έχει πει και γράψει πολλά ανυψωτικά και τιμητικά λόγια υπέρ των γυναικών όπως τα παρακάτω:

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος είπε για την Γυναίκα:  "Θεού πλάσμα είναι η γυναίκα. Με την αποστροφή σου δεν προσβάλλεις εκείνη, αλλά το Δημιουργό της".

Επίσης, ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος στο ΕΠΕ (Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας), Τόμος 33, σελ. 265-275, ανυψώνει την γυναίκα στον έβδομο ουρανό. Όπου την αποκαλεί πιο γενναία από τον άνδρα και λέγοντας ότι έχει δυνατότητα να φθάνει στην απάθεια σε επίπεδο αγγέλων. Επίσης Δίνει παράδειγμα Αγίας και ρωτάει κατά πόσο ανώτερη είναι από τους άνδρες, όπως και άλλα.

<>

Ο Χριστός στο Ευαγγέλιο ΔΙΔΑΣΚΕΙ ότι το σεξ έξω από το Χριστιανικό Γάμο είναι αμαρτία. Μόνο μέσα στον Χριστιανικό Γάμο είναι ευλογημένο από το Θεό το σεξ, αρκεί να μην εμποδίζεται η τεκνοποίηση.

<>

Οπως σου ξαναείπα, αυτοί οι νόμοι ίσχυαν μόνο στην Παλαιά Διαθήκη επειδή οι άνθρωποι ήταν πολύ σκληρόκαρδοι και δεν καταλάβαιναν. Στην Καινή Διαθήκη με την ενανθρώπηση του Χριστού και την ίδρυση της Εκκλησίας αυτοί οι νόμοι καταργήθηκαν.

Το ότι ο βιαστής να παντρευτεί το θύμα του ήταν ένας είδος αποκατάστασης του θυματος.

Μην κρίνεις την εποχή της Παλαιάς Διαθήκης με την εποχή της Καινής Διαθήκης.

Οι νόμοι αυτοί ίσχυαν στην Παλαιά Διαθήκη για να αποτρέψουν τους ανθρώπους να κάνουν αυτά τα βαριά αμαρτήματα. Μόνο έτσι καταλάβαιναν οι άνθρωποι στην εποχή της Παλαιάς Διαθήκης.

Στην εποχή της Καινής Διαθήκης, μετά Χριστόν, η τιμωρία για όσους κάνουν βιασμούς, πορνείες κλπ. και δεν μετανοήσουν είναι η αιώνια κόλαση. Ο Χριστός ενανθρώπησε και ίδρυσε την Εκκλησία Του για να μας βοηθήσει να αποφύγουμε την κόλαση.

<>

Το ότι ο Χριστός Γεννήθηκε, χωρίς την σεξουαλική πράξη δείχνει ότι είναι ο αληθινός Θεός που Ενανθρώπησε.

Με την σεξουαλική πράξη δημιουργείται ο άνθρωπος. Ο Χριστός ως Θεός υπήρχε από πάντα. Δεν είχε ανάγκη την σεξουαλική πράξη για αν γεννηθεί. Ο Χριστός δεν δημιουργήθηκε την στιγμή που μπήκε στην κοιλιά της Παναγίας Μητέρας Του, Παρθένου Μαρίας. Υπάρχει από πάντα ο Χριστός.

Ο Ίδιος ο Χριστός λέει στην Καινή Διαθήκη ότι υπάρχει πριν τον Αβραάμ:

Ιωάννου 8, 58:

"Κι ο Ιησούς τούς αποκρίθηκε· σας βεβαιώνω πως πριν να γεννηθεί ο Αβραάμ, εγώ υπάρχω".

Αυτό δείχνει ότι ο Χριστός είναι Θεός και υπάρχει από ΠΑΝΤΑ. Ο Αβραάμ γεννήθηκε το 1813 π.Χ.

Και μάλιστα ο Χριστός δεν λέει "πριν γεννηθεί ο Αβραάμ εγώ ΥΠΗΡΧΑ" αλλά λέει "πριν γεννηθεί ο Αβραάμ εγώ ΥΠΑΡΧΩ". Αυτό το ΥΠΑΡΧΩ δείχνει την αιωνιότητα του Χριστού. Δηλαδή ως Θεός που είναι ζει αιώνια, υπάρχει αιώνια.

<>

Λέει ο Χριστός στην Καινή Διαθήκη για το διαζύγιο:

Ματθαίου 19, 9:

"Λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι ὃς ἂν ἀπολύσῃ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ μὴ ἐπὶ πορνείᾳ καὶ γαμήσῃ ἄλλην, μοιχᾶται· καὶ ὁ ἀπολελυμένην γαμήσας μοιχᾶται."

Ματθαίου 19, 9:

ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ:

"Σᾶς λέγω δέ, ὅτι ἐκεῖνος, ποὺ θὰ χωρίσῃ τὴν γυναῖκα του, ἐκτὸς ἔνεκα πορνείας, καὶ νυμφευθῇ ἄλλην, αὐτὸς διαπράττει μοιχείαν»".

<>

Το κείμενο αυτό με τίτλο ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΟΝΗΡΩΝ ΓΥΝΑΙΚΩΝ δεν αποδεικνύεται ότι είναι του Αγίου Εφραίμ του Σύρου όπως λένε οι ειδικοί μελετητές.

Αλλά ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι είναι του Αγίου Εφραίμ του Σύρου, ο τίτλος είναι ξεκάθαρος. Τα λόγια αυτά είναι κατα των ΠΟΝΗΡΩΝ γυναικών. Και όχι κατά ΟΛΩΝ των γυναικών.

Τα λόγια αυτά δηλαδή είναι κατά των γυναικών που προσπαθούν να παρασύρουν τους άνδρες στην πορνεία και στην μοιχεία, δηλαδή στην αμαρτωλή ζωή.

<>

Το ρήμα «υποτάσσομαι» αναφερόμενο σε γυναίκες, ίσως ξινίζει κάπως στα αυτιά πολλών ανθρώπων. Μα υποταγή δεν σημαίνει τυφλή υπακοή. Και δεν είναι υποχρέωση της γυναίκας αποκλειστικά το να υποτάσσεται.

Ο ίδιος ο απόστολος Παύλος λέει στους χριστιανούς ότι πρέπει να είναι «υποτασσόμενοι αλλήλοις εν φόβω Χριστού.» (Προς Εφεσίους 5/21). Δηλαδή όχι μόνο οι γυναίκες οφείλουν υποταγή στους άνδρες, αλλά και οι άνδρες στις γυναίκες!

Επιπλέον, η γυναίκα είναι το «αφεντικό» του σώματος του άντρα της: «Η γυνή τού ιδίου σώματος ουκ εξουσιάζει, αλλ ο ανήρ΄ ομοίως δε και ο ανήρ τού ιδίου σώματος ουκ εξουσιάζει, αλλ η γυνή.» (Α΄ Προς Κορινθίους 7/4)

<>

Το ότι ο Αδάμ προηγήθηκε από την Εύα, ως Θεανδρική εικόνα τού Χριστού, υπενθυμίζεται από το ότι η κεφαλή της γυναικός είναι ο άνδρας. Και ο απόστολος Παύλος τονίζει ότι όταν η γυναίκα «αυθεντεί ανδρός» και φέρεται ανώριμα κι εγωιστικά, μπορούν να υπάρξουν σοβαρές συνέπειες, όπως η πτώση των Πρωτόπλαστων (βλ. Α΄ Προς Τιμόθεον 2/ 13-14). Το ίδιο ισχύει φυσικά και για τον άνδρα. Η γυναίκα είναι πιο συναισθηματική από τον άνδρα, και ενεργεί βάσει συναισθημάτων πιο συχνά από τον άνδρα. Οι αποφάσεις λοιπόν τού άνδρα, συστήνονται ως πιο ορθολογικές.

<>

Ο πρώτος άνθρωπος, ο Αδάμ, είδε την πρώτη γυναίκα, την Εύα, η οποία μάλιστα ήταν αναπλασμένη από τον ίδιο το Θεό από την πλευρά του Αδάμ. Τότε φωτιζόμενος από το Πνεύμα του Θεού ο Αδάμ είπε· “Τοῦτο νῦν (η γυναίκα δηλαδή είναι) ὀστοῦν ἐκ τῶν ὀστέων μου καὶ σὰρξ ἐκ τῆς σαρκός μου· αὕτη κληθήσεται γυνή, ὅτι ἐκ τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς ἐλήφθη αὕτη· ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ προσκολληθήσεται πρὸς τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν” (Γενέσ. 2, 23-24).

Και βέβαια πρώτος ο Θεός ένωσε το πρώτο ανδρόγυνο και ο Θεός ιερούργησε τρόπον τινά το γάμο τους μέσα στον Παράδεισο με την ευχή που έδωσε και στους δύο, τον άνδρα και τη γυναίκα: “αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὴν γῆν καὶ κατακυριεύσατε αὐτῆς” (Γενέσ. 1, 28).

<>

Ο Θεός δεν πιέζει τους αθέους να Τον δεχτούνε. Αυτός είναι και ο λόγος που ο Θεός δεν τιμωρεί ΤΩΡΑ τους άδικους ανθρώπους που κάνουν εκτρώσεις και πολέμους και σκοτώνονται παιδάκια. Ο αληθινός Θεός ο Χριστός τους έχει δώσει διορία μετανοίας ως την Δευτέρα Παρουσία Του, όπου και θα γίνει η τελική δίκαιη κρίση ΟΛΩΝ των ανθρώπων: δικαίων και αδίκων. Όσοι μετανόησαν και ζήτησαν συγχώρεση των αμαρτιών τους από τον Χριστό θα σωθούν. Οι άλλοι θα τιμωρηθούν με δίκαιη αιώνια κόλαση για τις αδικίες και τους φόνους που έκαναν μαζί με τον διάβολο και τους δαίμονές του.

<>

Ο Δημιουργός του Σύμπαντος, ο Θεός, εργάζεται έξω από το χρόνο και το χώρο, που είναι μέρος της δημιουργίας του, όπως ακριβώς ο ζωγράφος είναι έξω από το μουσαμά στον οποίο ζωγραφίζει.

<>

Ο Χριστιανισμός διδάσκει ότι το σεξ είναι αμαρτία εκτός Γάμου. Μέσα στον Χριστιανικό Γάμο δεν είναι αμαρτία αρκεί να μην αποφεύγεται η τεκνοποίηση.

<>

Αν εμείς οι Χριστιανοί πιστεύουμε σε ένα ψέμα, αυτοί οι άθεοι γιατί κόπτονται; Γιατί γυρίζουν στα Χριστιανικά φόρουμ και στα δωμάτια συζήτησης, και προσπαθούν να μας πείσουν ότι έχουμε λάθος; Τι θα κερδίσουν αν μας πείσουν; Και εμείς τι θα κερδίσουμε αν πειστούμε; Τη δική τους απελπισία; Την έλλειψη νοήματος; Την απόφαση ότι μας περιμένει μόνο ο τάφος; Τι νόημα έχει το δικό μας ψέμα (που δεν είναι ψέμα), εφ' όσον τότε Θεός δεν υπάρχει, και η αλήθεια δεν έχει νόημα; Θέλουν να μας βοηθήσουν να δούμε την αλήθεια; Την αλήθεια σε τι; Με ποιο σημείο αναφοράς; Με ποιο σκοπό και για ποιο λόγο, όταν σκοπός και λόγος δεν υπάρχει στο σύμπαν;

<>

Ο Θεός δεν είναι μια αφηρημένη έννοια αλλά είναι Πρόσωπο, και είναι ο Χριστός. Ο Οποίος ενανθρώπησε (έγινε άνθρωπος), σταυρώθηκε και αναστήθηκε για να μας σώσει από την αμαρτία και το θάνατο. Με την Ανάσταση του Χριστού δεν υπάρχει πλέον θάνατος. Πεθαίνει το σώμα προσωρινά αλλά η ψυχή ζει και καταλαβαίνει. Και στην Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, θα αναστηθεί και το σώμα μας, ενωμένο με την ψυχή μας, και θα ζούμε αιώνια στον Παράδεισο.

Γι᾽ αυτό ίδρυσε ο Χριστός την Εκκλησία. Για να βαπτιζόμαστε Χριστιανοί και για να εξομολογούμαστε τις αμαρτίες μας στη Θεία Εξομολόγηση, για να σωθούμε.

Μην φοβάσαι να μιλήσεις στο Χριστό ελεύθερα. Αν δεν είσαι σίγουρη ότι ο Χριστός είναι ο αληθινός Θεός, πες του: "Χριστέ έχω ακούσει ότι λένε ότι είσαι ο αληθινός Θεός. Αν είσαι ο αληθινός Θεός και αν η Αγία Γραφή είναι ο Λόγος Σου βάλε στην καρδιά μου πίστη για να σε πιστέψω, και θα σε ακολουθήσω, δεν θα σε αρνηθώ".

<>

Χρειάζεται πίστη για να πιστέψεις στον αθεϊσμό. Για να κάνεις την απόλυτη δήλωση «Δεν υπάρχει Θεός!» είναι σαν να ισχυρίζεσαι ότι γνωρίζεις απολύτως τα πάντα – και πως έχεις πάει οπουδήποτε στο σύμπαν – και ότι έχεις δει τα πάντα. Φυσικά κανένας αθεϊστής δεν θα έκανε μια τέτοια δήλωση. Ωστόσο, αυτό είναι τελικά αυτό που ισχυρίζονται όταν δηλώνουν ότι δεν υπάρχει Θεός. Οι αθεϊστές δεν μπορούν να αποδείξουν ότι ο Θεός δεν, για παράδειγμα, ζει στο κέντρο του ήλιου, ή κάτω από τα σύννεφα του Δία, ή σε κάποιο μακρινό νεφέλωμα. Αυτό δεν μπορεί να αποδειχτεί, έτσι δεν μπορεί να αποδειχτεί ότι ο Θεός δεν υπάρχει.

<>

Εξωχριστιανικές πηγές των 2 πρώτων αιώνων που μαρτυρούν την ύπαρξη του Ιησού Χριστού:

1. Φλάβιος Ιώσηπος

2. Πόντιος Πιλάτος

3. Θαλλός

4. Μαρα Βαρ Σεραπίων

5. Τάκιτος

6. Σουετώνιος

7. Πλίνιος ο Νεώτερος

8. Νουμήνιος

9. Φλέγων

10. Γαληνός

11. Λουκιανός

12. Κέλσος

13. Μαρτυρίες αιρετικών

14. Ταλμούδ

<>

Το αρχαίο κείμενο της Αγίας Γραφής δεν έχει ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΤΩΣ αλλοίωση. Η διάφορες μεταφράσεις και ερμηνείες που κάνουν διάφορες εκδόσεις μπορεί να έχουν αλλοιώσεις επειδή είναι μεταφράσεις και ερμηνείες. Όσα αντίτυπα της Αγίας Γραφής δεν έχουν σφραγίδες εγκυρότητας από την Ορθόδοξη Εκκλησία μπορεί να περιέχουν αλλοιώσεις στην μετάφραση και στην ερμηνεία του αρχαίου κείμενου της Αγίας Γραφής.

π.χ. η μετάφραση της Αγίας Γραφής του Βάμβα έχει πολλά λάθη. Προσεξε! Οχι το αρχαίο κείμενο, αλλά η μετάφραση του αρχαίου κειμενου που έχει κάνει ο ίδιος ο Βάμβας. Γι᾽ αυτό και η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν την έχει εγκρίνει με σφραγίδες της

Αλλά το ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ ΚΕΙΜΕΝΟ της Αγίας Γραφής της Αγίας Γραφής που είναι στα αρχαία ελληνικά, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΑΛΟΙΩΣΗ.

<>

Ο άθεος συγγραφέας και φιλόσοφος Βόλνεϊ εθεάθη σε μεγάλη τρικυμία στον Ατλαντικό ωκεανό να προσεύχεται γονατιστός στην άκρη του πλοίου στο οποίο επέβαινε. Μετά την αποφυγή του ναυαγίου, απαντώντας στην ερώτηση ‘πώς ο άθεος προσευχήθηκε’, προς τιμήν του απάντησε εύστοχα: “Ο άθεος είναι άθεος στην νηνεμία, αλλά όχι και στην καταιγίδα”.

<>

Γιατί το σύμπαν είναι τέλεια φτιαγμένο και ρυθμισμένο με σκοπό να είναι δυνατή η ζωή στη Γη. Για να επιτευχθεί αυτό χρειάζεται κάποιος Δημιουργός. Δεν μπορεί να φτιάχτηκε και να ρυθμίστηκε έτσι τέλεια με ακρίβεια, τυχαία. Χτυπάς στο όριο της λογικής: Κύβοι με γράμματα να σχηματίζουν τη φράση "γράφτηκα τυχαία". Είναι λογικό;

<>

Η κατηγόρια των αθέων πως ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο ατελή είναι τελείως λανθασμένη. Ο άνθρωπος είναι πραγματικά ένα τέλειο δημιούργημα. Δεν είναι ατέλειά του η αμαρτία και ο θάνατος. Η αμαρτία θα ήταν ατέλεια αν δεν μπορούσε να μετανοήσει κι αν με τη μετάνοια δεν νικούσε το θάνατο.

<>

P.G., 51, 191-192 (Εις το, Ασπάσαθε Πρίσκιλλαν και Ακύλαν). Ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος εξετάζει το νόημα της αναφοράς του Παύλου πρώτα στην Πρίσκιλλα και έπειτα στον Ακύλα.

Αξίζει να εξετάσουμε και το άλλο, για ποιο λόγο ανέφερε πρώτα την Πρίσκιλλα και μετά τον άνδρα (της). Γιατί δεν είπε «Χαιρετίστε τον Ακύλαν και την Πρίσκιλλαν», αλλά «την Πρίσκιλλαν και τον Ακύλαν». Δεν το έκανε χωρίς λόγο, αλλά, νομίζω, επειδή ήξερε ότι η εκείνη ήταν ευλαβέστερη από τον άνδρα της. Και αυτό δεν είναι απλή υπόθεση, αλλά φαίνεται και από το βιβλίο των Πράξεων των αποστόλων: τον Απολλώ, άνδρα μορφωμένο και καλό γνώστη της Αγίας Γραφής, που γνώριζε μόνο το βάπτισμα του Ιωάννου [του Προδρόμου, δηλ. δεν ήξερε το χριστιανικό βάπτισμα], αυτή τον πήρε και τον κατήχησε στην οδό του Θεού και τον ανέδειξε διδάσκαλο πλήρως καταρτισμένο.

Βλέπετε, οι γυναίκες που περιέβαλλαν τους αποστόλους δεν είχαν τις ίδιες έγνοιες με τις σημερινές, να ντύνονται πολυτελώς, να καλλωπίζονται με βαφές και να αγχώνουν τους συζύγους τους αναγκάζοντάς τους να τους αγοράσουν φορεσιά πολυτελέστερη από της και λευκούς ημίονους και χρυσόπαστους χαλινούς, να υπηρετούνται από ευνούχους και μια μεγάλη ομάδα υπηρετριών και κάθε άλλη γελοία φαντασίωση.  Αλλά απορρίπτοντας όλα αυτά και αποβάλλοντας τον πόθο της πολυτέλειας, ένα μόνο ζητούσαν, να συμμετάσχουν στο έργο των αποστόλων.

Τέτοια δεν ήταν μόνον εκείνη [η Πρίσκιλλα], αλλά και όλες οι υπόλοιπες. Διότι μιλάει και για κάποια Περσίδα, «η οποία πολύ κοπίασε για μας», και κάποια Μαρία και κάποια Τρύφαινα θαυμάζει γι’ αυτούς τους κόπους, ότι κοπίαζαν μαζί με τους αποστόλους και επιδίδονταν τους ίδιους αγώνες.

Τότε πώς γράφει στον Τιμόθεο «Δεν επιτρέπω σε γυναίκα να διδάσκει, ουδέ να καθοδηγεί τον άντρα»; (Αυτό ισχύει) όταν και ο άντρας είναι ευλαβής και διαθέτει την ίδια πίστη και μετέχει στην ίδια σοφίας. Όταν όμως είναι άπιστος ή πλανημένος, δεν της αποστερεί την αυθεντία της διδασκαλίας. Γιατί γράφει στους Κορίνθιους: «Και γυναίκα που έχει άνδρα άπιστο, ας μην τον αφήσει, γιατί, που ξέρεις, γυναίκα, αν δε σώσεις τον άνδρα»; Πώς θα έσωζε η πιστή γυναίκα τον άπιστο άνδρα; Διδάσκοντάς τον και οδηγώντας τον προς την πίστη, όπως και τον Απολλώ η Πρίσκιλλα.

<>

Άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων: «όμοιες είναι όλες οι ψυχές και των ανδρών και των γυναικών˙ μόνο τα μέλη του σώματος είναι διαφορετικά» («όμοιαι πάσαι αι ψυχαί εισιν ανδρών τε και γυναικών˙ τα γαρ μέλη του σώματος διακέκρινται μόνον», Κατηχήσεις, 20, P.G. 33, 480C).

<>

Οι άθεοι ζητούν μαρτυρία της Ανάστασης του Χριστού από κάποιον που δεν ανήκε στον κύκλο των Μαθητών Του. Έχουμε τέτοια μαρτυρία που ζητούν. Τον Παύλο. Τον μετέπειρα Απόστολο Παύλο. Ο Παύλος όχι μόνο δεν ήταν Μαθητής του Χριστού, αλλά και εδίωκε μετά μανίας την Εκκλησία Του.

Οι άθεοι λανθασμένα λένε ότι έπαθε ηλίαση και εξ αιτίας της είχε παραίσθηση.

Αν είχε παραίσθηση ο Παύλος, αυτό που θα ανεδύετο θα ήταν το υποσυνείδητό του. Και στο υποσυνείδητο του Παύλου θέση υψηλή κατείχαν οι Πατριάρχες και οι Προφήτες. Τον Αβραάμ και τον Ιακώβ και τον Μωυσή έπρεπε να δη κι όχι τον Ιησού, τον οποίο θεωρούσε λαοπλάνο και απατεώνα!

Και κάτι ακόμη. Στον Παύλο, όπως σημειώνει ο Παπίνι, υπάρχουν και τα εξής θαυμαστά: Πρώτον, το αιφνίδιο της μεταστροφής. Κατ’ ευθείαν από την απιστία στην πίστη. Δεν μεσολάβησε προπαρασκευαστικό στάδιο. Δεύτερον, το ισχυρόν της πίστεως. Χωρίς ταλαντεύσεις και αμφιβολίες. Και τρίτον, πίστι δια βίου. Πιστεύεις ότι αυτά μπορεί να λάβουν χώρα μετά από μια ηλίαση; Δεν εξηγούνται αυτά με τέτοιους τρόπους. Αν μπορείς, εξήγησέ τα. Αν δεν μπορείς, παραδέξου το θαύμα. Και πρέπει να ξέρης ότι ο Παύλος με τα δεδομένα της εποχής του ήταν άνδρας εξόχως πεπαιδευμένος. Δεν ήταν κανένα ανθρωπάκι να μην ξέρη τι του γίνεται.

<>

Κάποιοι Αντιχριστιανοί, δεν βλέπουν τον παραλογισμό και τη μιζέρια της απιστίας τους, αλλά αγωνίζονται με παράλογο ζήλο να πείσουν τους Χριστιανούς ότι η Χριστιανική πίστη είναι λάθος. Στην προσπάθειά τους αυτή, ως άνθρωποι άθεοι και χωρίς συνείδηση, χρησιμοποιούν κάθε παραλογισμό και αθέμιτο μέσο που μπορούν. Δεν είναι όμως όλοι τόσο αφελείς όσο θα ήθελαν...

<>

Όπου δημιουργία (Σύμπαν και άνθρωπος), εκεί και Δημιουργός (Θεός). Όριο λογικής: Κύβοι με γράμματα να σχηματίζουν τη φράση "γράφτηκα τυχαία". Είναι λογικό;

<>

Σε ένα περίφημο μέρος του έργου του Ibsen, Rosmersholm, ο ήρωας και η ηρωΐδα που είναι έτοιμοι να πέσουν στο νερό για να πνιγούν, ανακράζουν: "Δεν υπάρχει Θεός πάνω από μάς. Θά κάνουμε μόνοι μας την κρίση!". Κι έτσι πεθαίνουν. Είναι η εικόνα του πολιτισμού μας. Του περίφημου πολιτισμού του 20ού αιώνος!

<>

Ο Χριστός λέει στο Ευαγγέλιο: "Εγώ είμαι το φως του κόσμου. Εκείνος που με ακολουθεί δεν θα περπατήσει στο σκοτάδι αλλά θα έχει το φως της ζωής" (Ιωάννου 8, 12).

<>

Όσοι Επίσκοποι έκαναν ή δίδαξαν κάτι λάθος αυτό είναι προσωπική τους αμαρτία. Η Εκκλησία δεν λερώνεται γιατί έχει κεφαλή το Χριστό. Από τα Αποστολικά χρόνια μέσα στην Εκκλησία υπήρχαν καλοί και κακοί Επίσκοποι και Κληρικοί. Δεν φεύγουμε από την Εκκλησία επειδή κάποιοι Επίσκοποι και Κληρικοί δεν είναι σωστοί. Μέσα στην Εκκλησία υπάρχουν και αγιασμένοι Επίσκοποι και Κληρικοί όπως ο Άγιος Καλλίνικος Επίσκοπος Εδέσσης που ανακηρύχθηκε επίσημα Άγιος φέτος το 2020. Πάντα θα υπάρχουν Άγιοι μέσα στην Εκκλησία.

<>

Η Αγία Γραφή αποδεικνύεται εύκολα ότι είναι η μόνη αλήθεια. Όπως επίσης και τα "ιερά βιβλία" των διάφορων θρησκειών αποδεικνύονται ότι είναι πλάνη και λάθος.

Η Αγία Γραφή αποδεικνύεται ότι είναι η αλήθεια από τις Προφητείες της Παλαιάς Διαθήκης οι οποίες εκπληρώθηκαν κατά γράμμα στην εποχή του Χριστού στην Καινή Διαθήκη. Οι Προφητείες αυτές έλεγαν ακόμη και τι θα έκαναν οι εχθροί του Χριστού στο Χριστό κατά λεπτομέρεια. Επίσης ο Προφήτης Δανιήλ προφητεύει το πότε ακριβώς θα έρθει ο Μεσσίας. Μεσσίας στα εβραϊκά σημαίνει Σωτήρας και στα ελληνικά μεταφράζεται Χριστός.

Επίσης η Αγία Γραφή αποδεικνύεται ότι είναι η αλήθεια επειδή η διδασκαλία της δεν αντικρούεται με τον νόμο της συνειδήσεως που έχει βάλει ο Θεός σε όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτου θρησκείας. Δηλ. ο νόμος της συνειδήσεως (αν δεν την στραγγαλίσουμε την συνείδησή μας) μας λέει ότι η κλοπή, η μοιχεία, η απάτη, ο φόνος, η αδικία κλπ. δεν είναι σωστό να γίνονται.

Αφου αποδεικνύεται η Αγία Γραφή ότι είναι η αλήθεια, οι άλλες θρησκείες εύκολα αποδεικνύεται ότι λένε ψεύδη και πλάνες αφού περιέχουν διδασκαλίες αντίθετες με την Αγία Γραφή.

Επίσης οι άλλες θρησκείες αποδεικνύεται εύκολα ότι είναι πλάνες γιατί διδάσκουν διδασκαλίες που είναι είτε απλά λάθος είτε και εγκληματικές (=παιδεραστία, φόνους κλπ.).

<>

Ο Ορθόδοξος Χριστιανισμός έχει το 100% της Αλήθειας του Χριστού. Είναι η ίδια η Εκκλησία που άφησε ο Χριστός επειδή είναι η μόνη Χριστιανική Εκκλησία που έχει αδιάσπαστη Αποστολική Διαδοχή. Οι Ρωμαιοκαθολικοι αποκόπηκαν από την Εκκλησία το 1054 και έχουν προστέσει κάποιες αιρετικές λανθασμένες διδασκαλίες.

<>

<>

Ερώτηση: Τι λέει η Αγία Γραφή για την θανατική τιμωρία / ποινή θανάτου στην Παλαιά Διαθήκη και στην Καινή Διαθήκη;

Απάντηση:

Απάντηση: Ο νόμος της Παλαιάς Διαθήκης επέβαλε την θανατική τιμωρία για διάφορες πράξεις: φόνο (Έξοδος 21:12), απαγωγή (Έξοδος 21:16), κτηνωδία (Έξοδος 22:19), μοιχεία (Λευιτικό 20:10), ομοφυλοφιλία (Λευιτικό 20:13), ψευδοπροφήτες (Δευτερονόμιο 13:5), πορνεία και βιασμός (Δευτερονόμιο 22:4), και διάφορα άλλα εγκλήματα. Ωστόσο, ο Θεός συχνά έδειξε έλεος όταν επέκειτο θανατική τιμωρία. Ο Δαβίδ διέπραξε μοιχεία και φόνο, παρ` όλα αυτά ο Θεός δεν απαίτησε τη ζωή του (Β` Σαμουήλ 11:1-5, 14-17, Β` Σαμουήλ 12:13). Τελικά, κάθε αμαρτία που κάνουμε θα έπρεπε να έχει ως συνέπεια το θάνατο (Ρωμαίους 6:23). Ευχαριστούμε τον Θεό, Αυτός δηλώνει ότι η αγάπη Του για μας δεν μας καταδικάζει (Ρωμαίους 5:8).

Όταν οι Φαρισαίοι έφεραν στον Ιησού μια γυναίκα που είχε συλληφθεί να μοιχεύει και Τον ρώτησαν αν θα έπρεπε να λιθοβοληθεί, ο Ιησούς απάντησε, «Όποιος από σας είναι αναμάρτητος, ας ρίξει πρώτος πέτρα πάνω της» (Κατά Ιωάννη 8:7). Αυτό δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιηθεί για να υποδηλώσει ότι ο Ιησούς απέρριψε τη θανατική καταδίκη σε όλες τις περιπτώσεις. Ο Ιησούς απλά ήθελε να ξεσκεπάσει την υποκρισία των Φαρισαίων. Οι Φαρισαίοι ήθελαν να παγιδέψουν τον Ιησού να παραβεί το Νόμο της Παλαιάς Διαθήκης … δεν τους ενδιέφερε πραγματικά αν η γυναίκα θα λιθοβοληθεί (πού ήταν ο άντρας που συνελλήφθη να μοιχεύει;) Ο Θεός ήταν αυτός που καθιέρωσε την θανατική ποινή: «Όποιος αφαιρέσει τη ζωή άλλου ανθρώπου, και τη δική του τη ζωή κάποιος άλλος θα του την πάρει. Γιατί ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο κατ` εικόνα Του» (Γένεση 9:6). Ο Ιησούς θα υποστήριζε τη θανατική ποινή σε μερικές περιπτώσεις. Ο Ιησούς επίσης διακήρυξε τη χάρη όταν απαιτείτο θανατική ποινή (Κατά Ιωάννη 8:1-11). Ο Απόστολος Παύλος σαφώς αναγνωρίζει την δύναμη της κυβέρνησης να επιβάλει θανατική καταδίκη όπου προβλέπεται (Ρωμαίους 13:1-5).

Έτσι, βασικά, είμαστε εκεί όπου αρχίσαμε. Ναι, ο Θεός επιτρέπει τη θανατική ποινή. Αλλά τη ίδια στιγμή, ο Θεός δεν απαιτεί πάντα την ποινή του θανάτου όταν τίθεται θέμα. Ποια πρέπει να είναι η άποψη του Χριστιανού τότε για τη θανατική ποινή; Πρώτον, πρέπει να θυμόμαστε ότι ο Θεός καθιέρωσε τη θανατική ποινή στο Λόγο Του. Γι αυτό θα ήταν αλαζονικό εκ μέρους μας να σκεφτούμε ότι μπορούμε εμείς να θέσουμε υψηλότερα στάνταρ από Αυτόν, ή να είμαστε πιο καλοί από Αυτόν. Ο Θεός έχει τα υψηλότερα στάνταρ από οποιονδήποτε αφού είναι τέλειος. Αυτά τα στάνταρ ισχύουν όχι μόνο για μας αλλά και στον ίδιο το Θεό. Έτσι, Αυτός αγαπάει σε άπειρο βαθμό, και έχει έλεος σε άπειρο βαθμό. Βλέπουμε επίσης ότι Αυτός έχει θυμό σε άπειρο βαθμό, και όλα διατηρούνται σε τέλεια ισορροπία.

Δεύτερον, πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι ο Θεός έχει δώσει στην κυβέρνηση την εξουσία να καθορίζει πότε απαιτείται η θανατική ποινή (Γένεση 9:6, Ρωμαίους 13:1-7). Είναι αντιβιβλικό να ισχυριζόμαστε ότι ο Θεός είναι αντίθετος στη θανατική ποινή σε όλες τις περιπτώσεις. Οι Χριστιανοί δεν θάπρεπε ποτέ να χαίρονται όταν επιβάλλεται η θανατική ποινή, αλλά ταυτόχρονα, οι Χριστιανοί δεν θάπρεπε να πολεμούν την εξουσία της κυβέρνησης να εκτελεί τους δράστες των πιο ειδεχθών εγκλημάτων.

<>

Στην εποχή της Παλαιάς Διαθήκης οι άνθρωποι ήταν πιο σκληρόκαρδοι και αμάρταναν πολύ εύκολα. Συνέχεια έκαναν μοιχείες, φόνους, κλοπές κλπ. και γι᾽ αυτό οι νόμοι ήταν πιο σκληροί. Στην Καινή Διαθήκη που Ενανθρώπησε ο Χριστός ο αληθινός Θεός αυτοί οι νόμοι καταργήθηκαν και πλέον η τιμωρία για όσους ανθρώπους κάνουν φόνους, πορνείες, αδικίες κλπ. χωρίς μετάνοια θα είναι η αιώνια κόλαση μετά θάνατον στην δίκαιη Τελική Κρισή του Χριστού στη Δευτέρα Παρουσία Του. Στην Καινή Διαθήκη με την ίδρυση της Εκκλησίας από τον Ίδιο τον Χριστό ο άνθρωπος μπορεί εύκολα να μετανοήσει και να αποφύγει την αμαρτωλή ζωή, με το Αγιο Βάπτισμα και την Θεία Εξομολόγηση.

<>

Αφού, λοιπόν, οι νεοπαγανιστές κατηγορούν τον Χρυσόστομο ως μισογύνη, να κατηγορήσουν πρώτα τον τρομερό μισογύνη Ευριπίδη, τον Ησίοδο, τον Πλάτωνα, τους ποιητές˙ πρώτα να κοιτάξουν τι είπαν οι αρχαίοι και μετά να ασχολούνται με το Χρυσόστομο. Επιπλέον, τα πατερικά εκκλησιαστικά κείμενα στα οποία βρίσκει κανείς φαινομενικά μισογυνικές και προσβλητικές για τη γυναίκα εκφράσεις, δεν είναι εναντίον της γυναίκας αυτής καθεαυτής, αλλά οι συγγραφείς τους έχουν κατά νου την πιθανότητα η (άπιστη) γυναίκα να σπρώξει τον άνδρα σε αμαρτία. Αυτό το γεγονός αποστρέφονται οι συγγραφείς. Τη γυναίκα καθεαυτή, όμως, όπως είδαμε τη θεωρούν κατ’ εικόνα και καθ' ομοίωσιν Θεού, ίση με τον άνδρα, και σε καμιά περίπτωση δεν ζητούν να μην είχε δημιουργηθεί το γυναικείο φύλο. Άλλωστε αλλού λένε και τα κουσούρια τού ανδρικού φύλου.

Αντίθετα, δεν υπάρχει τέτοια αντίστοιχη προβληματική στους αρχαίους μισογύνηδες: ούτε στον Πλάτωνα, όταν αποκαλεί την γυναικεία κατάσταση «αποτυχία» ούτε στον Ευριπίδη, όταν ζητά από το Δία να μην είχε πλάσει τις γυναίκες ούτε στον Ησίοδο, όταν κατηγορεί για χίλια μύρια τη γυναίκα.

Ύστερα από όλα αυτά, δεν είναι να απορεί κανείς, γιατί οι γυναίκες τής αρχαιότητας υπέστησαν κάθε είδους βασανιστήρια για τρεις αιώνες από ειδωλολάτρες, προκειμένου να μην αρνηθούν την ελευθερία τού Χριστού. Προτιμούσαν το θάνατο από την επιστροφή στη δουλεία που τους είχαν επιβάλλει οι ψευτοθεοί - δαίμονες!

Άραγε τα ξέρουν αυτά οι γυναίκες που ονειρεύονται μια αρχαιοελληνική κοινωνία; Πολύ θα ήθελα να ζούσαν έτσι για λίγο, για να εκτιμήσουν τη Χριστιανική ελευθερία που απολαμβάνουν! Τότε ακόμα και ο Ισλαμικός φερετζές θα τους φαινόταν παραδεισένιος!

<>

Για την θέση της γυναίκας στην αρχαιότητα ισχύουν τα παρακάτω:

Ενώ ο συμπαθής Παλλαδάς γράφει, προφανώς ως κύκνειο άσμα της άποψης του Παγανισμού για τη γυναίκα (Π.Α., XI 381):

Κάθε γυναίκα είναι χολή˙ δυο στιγμές καλές χαρίζει:

τη μια στον νυφικό θάλαμο, και την άλλη στον θάνατό της.

<>

Για την θέση της γυναίκας στην αρχαιότητα ισχύουν τα παρακάτω:

Μόνο ο πατέρας δικαιούται να λέγεται «γονιός»:

«ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ:

Δεν είναι η μάνα που γεννάει αυτό που λένε

παιδί της˙ θρέφει μονάχα το νέο το σπέρμα˙

ο άνδρας που σπέρνει αυτός γεννά˙ εκείνη, σαν ξένη,

το φύτρο σώζει, αν ο θεός γερό τ’ αφήσει.

Και θα σου φέρω απόδειξη σ’ αυτό που λέω:

πατέρας γίνεται να υπάρξει δίχως μάνα,

να, μάρτυρας εμπρός του Ολύμπιου Δία η κόρη,

που μέσα σε κοιλιάς δε θρέφηκε σκοτάδια.»

(Αισχύλος, Ευμενίδες) (Θαυμάστε "φως" Απολλώνιο!!!)

Να μην υποτάσσεται η γυναίκα στον Παγανιστή άνδρα της; Δεν είναι άνδρας τότε:

«Είσαι γυναίκας δούλος;

(....) όσο εγώ θα ζω, γυναίκα δε θα διαφεντεύει.

(...) Άνδρας δε θα είμαι εγώ, αν αυτή ατιμώρητα

κλωτσάει την ισχύ μου»

(Σοφοκλής, Αντιγόνη)

 Δεν γίνεται να μη χρειάζονταν οι Παγανιστές το γένος των γυναικών;

«Σαν το κρεβάτι πάει καλά, όλα τα έχετε˙(..)

από κάπου αλλού να αποχτούνε παιδιά θα 'πρεπε

οι θνητοί. Το γένος σας αν έλειπε

και τα κακά του ανθρώπου θα χανόταν»

 (Ευριπίδης, Μήδεια)

Δία, γιατί έφτιαξες τις Παγανίστριες:

«Ω Δία, γιατί στου ήλιου το φως να

φέρεις τις γυναίκες τις δολερές, τα πλάσματα

των ανδρών τον όλεθρο;(...)

Να χαθείτε, ποτές δε θα χορτάσω να σας

μισώ, γυναίκες....

γιατί οι γυναίκες είναι πάντα κακές.(....)

Κι αν κρεμαστεί των γυναικών η φάρα

ολάκερη... εγώ τη γνώμη δεν αλλάζω.

( Ευριπίδης, Ιππόλυτος)

<>

Το «αίτημα» για γυναικεία ιεροσύνη ξεκίνησε από το φεμινιστικό κίνημα, που εν πολλοίς είναι αθεϊστικό και προκατειλημμένο κατά της Εκκλησίας, την οποία θεωρεί ένα συντηρητικό θεσμό της ανδροκρατικής κοινωνίας (αλλά τη γνωρίζει μόνον ως παπική και προτεσταντική). Η ισότητα των φύλων επιδιώχθηκε με τη μεταμόρφωση της γυναίκας σε άντρα (καθιέρωση αντρικής ενδυμασίας, ανάληψη αντρικών συνηθειών, άσκηση αντρικών επαγγελμάτων) και απαξίωση του παραδοσιακού ρόλου της μητρότητας.

Εκτός Εκκλησίας λοιπόν γυναίκες διαμαρτυρήθηκαν για κάτι, που οι εντός της Εκκλησίας μεγάλες αγίες δεν επιθυμούσαν για τον εαυτό τους.

<>

Ας σημειωθεί ότι η αγία Αικατερίνα, μέσα στη φυλακή, έκανε χριστιανούς τους 150 φιλοσόφους συγκρατουμένους της σχηματίζοντάς τους στο μέτωπο με λάδι το σημείο του σταυρού. Η πράξη αυτή ήταν μια ιερατική πράξη, που έγινε εξ ανάγκης, ελλείψει ιερέα και δυνατοτήτων για βάπτισμα (έλαβαν μετά το «βάπτισμα του αίματος» διά του μαρτυρίου τους). Και κανείς δε θεώρησε απαραίτητο ούτε καν να το σχολιάσει (ενώ ο βίος της αγίας διαβαζόταν κατ’ εξοχήν στα μοναστήρια, γυναικεία και ανδρικά), γιατί ήταν αυτονόητο για όλους ότι είχε το δικαίωμα να το κάνει αυτό.

<>

Οι λίγοι άθεοι που απορρίπτουν τον Θεό για πραγματικούς φιλοσοφικούς και συνεπείς λόγους, θα διαπιστώσουμε ότι απορρίπτουν ανύπαρκτους θεούς τών Δυτικών και Ανατολικών θρησκειών. ΠΟΤΕ αυτοί δεν απορρίπτουν τον Θεό τής Ορθοδοξίας. Εναντίον τού Θεού τών Ορθοδόξων, στρέφονται μόνο άνθρωποι που έχουν πλήρη φιλοσοφική άγνοια και πολλές προκαταλήψεις και εμμονές. Συνήθως αυτοί οι τελευταίοι, παπαγαλίζουν τα λόγια φιλοσόφων αθεϊστών, χωρίς όμως να γνωρίζουν τις βάσεις αυτών τών λόγων, για να καταλάβουν ότι δεν στρέφονται κατά τού Χριστιανικού Θεού, αλλά κατά τού θεού τής Δύσης.

<>

Η πρόσφατη δήλωση του Αλέν ντε Μποτόν ότι οι άθεοι θα πρέπει να χτίσουν μια δική τους εκκλησία προκάλεσε έντονες αντιδράσεις

<>

Με την απώλεια του Θεού χάνεται και η υγιής έννοια του ανθρώπου, δεδομένου ότι όλες οι αξίες καταρρέουν.

<>

Για κάποιους δεν υπάρχουν φραγμοί και όρια. Αν μορφώσεις τους ανθρώπους χωρίς Θεό, θα τους κάνεις έξυπνους διαβόλους.

<>

Χωρίς Θεό όλα επιτρέπονται.

<>

Άνθρωπος χωρίς Θεό είναι όπως το άλογο χωρίς χαλινάρι.

<>

Να παραθέσουμε την στιχομυθία που φαίνεται από παράδοση να διασώθηκε μεταξύ του ειδωλολάτρη αυτοκράτορα Τραϊανού και ενός Χριστιανού: Ρωτάει ειρωνικά ο Τραϊανός τον Χριστιανό: “Που είναι ο Θεός σου, αφού όπου κι αν γυρίσεις δεν είναι ορατός;” Ο πιστός τού ζητά τότε να κοιτάξει τον ήλιο. Ο αυτοκράτορας παραδέχθηκε ότι δεν μπορεί να τον ατενίσει. Τότε και ο Χριστιανός καταλήγει: “Αφού δεν μπορείτε να δείτε τον ήλιο που είναι ένα απλό δημιούργημα, πώς περιμένετε να δείτε τον ίδιο τον Θεό, που είναι ο πανταχού παρών Δημιουργός;”.

<>

“Μην καταριέσαι τον Θεό γιατί έπλασε την τίγρη, αλλά να είσαι ευγνώμων γιατί δεν της έδωσε φτερά”, συμβουλεύει μια αιθιοπική παροιμία.

<>

Γνωστός μου στον οποίον είχα δωρίσει μια Καινή Διαθήκη, μου την επέστρεψε μετά παρέλευση δύο εβδομάδων, λέγοντάς μου ότι δεν μπορεί να ζήσει όπως η χριστιανική πίστη επιτάσσει. Δεν αρνούνται κάποιοι επομένως την ύπαρξη του Θεού, αλλά συνεχώς Τον απορρίπτουν στην καθημερινή τους ζωή.

Παράλυτοι επαίτες στην Ρώμη έμαθαν ότι θα περνούσε από δίπλα τους η λιτανεία με τα λείψανα του θαυματουργού αγίου Μαρτίνου. Λέει τότε ο ένας στον άλλο: “Ας φύγουμε αδελφέ, γιατί, αν θεραπευτούμε, με τι θάρρος μετά θα ζητιανεύουμε;”

Ιθαγενής φύλαρχος αρνήθηκε την πίστη στην ανάσταση των νεκρών, αφού όπως είπε στον ιεραπόστολο, θα έπρεπε να περιμένει την οργή όσων ο ίδιος φόνευσε.

<>

Ενώ έχουμε πλήθος γυναικών που έφτασαν σ’ αυτά τα τρία στάδια, ενώθηκαν με το Θεό, έλαβαν το χάρισμα της προφητείας, της θαυματουργίας, των θεϊκών οραμάτων, τιμήθηκαν από όλους τους άντρες ιερείς και επισκόπους, μονίμως «κολλάμε» σε ένα μονότονο ρεφραίν: «Ναι, αλλά υποτιμάτε τη γυναίκα, γιατί δεν χειροτονείτε ιέρειες».

<>

Ο Απόστολος Πέτρος στην Καινή Διαθήκη γενικά έχει το γυναικείο φύλο σε μεγάλη υπόληψη (βλ. Α΄ Πέτρου, 3, 1-7). Πιστεύει ότι «ο κρυπτός της καρδίας άνθρωπος» που φέρουν μέσα τους είναι πολυτελής ενώπιον του Θεού και συνιστά το αληθινό κόσμημά τους. Και γράφει ότι οι άντρες οφείλουν στις γυναίκες τιμή, γιατί εκείνες είναι «συγκληρονόμοι χάριτος ζωής», δηλαδή μοιράζονται εξίσου με τους άντρες την ύψιστη προοπτική της θέωσης. Επίσης πρέπει να τους συμπεριφέρονται «κατά γνώσιν» (με φρόνηση) γιατί η γυναίκα έχει «ασθενέστερο σκεύος» (=το σώμα της είναι πιο εύθραυστο –ελπίζω να μην ξεσηκωθούν οι «φεμινιστές» που δεν τις φορτώνει με ξίφος και …πλάστη απέναντι στην αντρική αυθαιρεσία!). Οι γυναίκες, γράφει, πρέπει να «υποτάσσονται» στους άντρες τους (πάλι τα ίδια, θα πείτε), όμως «αγαθοποιούσαι και μη φοβούμεναι μηδεμίαν πτόησιν» (=κάνοντας το καλό και χωρίς να φοβούνται τίποτα, στίχ. 6)!! Κοινώς, «εγώ είμαι μαζί σας». Τι συμβαίνει λοιπόν; Συμβαίνει ότι αναθέτει στις γυναίκες το έργο της ηθικής διάπλασης των αντρών. Οι άντρες είναι ξεροκέφαλοι και πολλές φορές δεν πείθονται με τα λόγια, οπότε οι γυναίκες, γράφει, πρέπει να τους διαμορφώσουν ψυχικά με τη συνετή και τρυφερή συμπεριφορά τους.

<>

Λοιπόν, δεν χειροτονούμε ιέρειες. Τιμούμε τη γυναίκα ως Παναγία, ως μεγαλομάρτυρα, ως πνευματική μητέρα ολόκληρης της Εκκλησίας, αλλά δεν χειροτονούμε ιέρειες. Τι να γίνει; Μπορείτε, αδελφές μου, εκτός από μάνες και γιαγιάδες, να γίνετε παγκόσμιες διδασκάλισσες και να κερδίσετε τον παράδεισο, ή να μείνετε μακριά, προσκολλημένες στο γνωστό ρεφραίν «Ναι, αλλά υποτιμάτε τη γυναίκα, γιατί δεν χειροτονείτε ιέρειες», που κατ’ ουσίαν παρέχει μόνο μια κακής ποιότητας πρόφαση.

<>

Γυναίκες χειροτονούνται διακόνισσες (1ος βαθμός ιεροσύνης) και μπαίνουν κανονικά στο Ιερό των ναών (ενώ ούτε οι άντρες στην πραγματικότητα πρέπει να μπαίνουν, εκτός από τους ιερείς όλων των βαθμίδων), και πολλές διακόνισσες ήταν «επίσημες» και αγίες, όπως η αγία Φοίβη, σπουδαία συνεργάτιδα του αποστόλου Παύλου.

<>

Η Παναγία υμνείται σε κάθε εκκλησιαστική τελετή, ψάλλονται προς τιμήν της οι Χαιρετισμοί και οι Παρακλήσεις, ένας αυτοκράτορας σύνθεσε το Μεγάλο Παρακλητικό Κανόνα προς τιμήν της (ο Θεόδωρος Λάσκαρις), στέκει στα δεξιά του Θεού (βλ. τέμπλο των ναών), αλλά το ρεφραίν παραμένει: «Ναι, αλλά υποτιμάτε τη γυναίκα, γιατί δεν χειροτονείτε ιέρειες».

<>

Ο Ορθόδοξος Χριστιανισμός είναι η μόνη Αλήθεια και αυτό αποδεικνύεται και θεολογικά και ηθικά και επιστημονικά.

<>